عجیب است این قلم، چه آرامشی به کاربرش می‌دهد، وقتیکه آگاهانه و عاشقانه آنرا بکار می‌گیرد. چه نقش بی‌بدیلی داشته قلم در تاریخ تمدن بشری، چه رسالت و وظیفه سنگینی دارد این قلم وقتیکه در دستان انسانی متعهد و عاشقی آگاه قرار می‌گیرد.
چه ابزار پرتوانی است برای دَریدن و پس‌زدن پرده‌های آلوده، کثیف و کِدر ریا، ِنفاق و دروغ و نیرنگ.
چه ابزار پرقدرت و ظریفی است برای بیان لطیف‌ترین احساسات بشری و انتقال درون به برون.
سعدی از این قلم انقدر خوب بهره گرفت، که “شیخ اجل” شد. فردوسی، حافظ، مولوی، ناصرخسرو، فارابی، ابن‌سینا، ابوریحان رازی هم……
نه امکان ندارد بتوانم نام آن‌ها که این قلم را به حق و درست بکار گرفته‌اند در این وجیزه جای دهم.
قلم از جمله ابزاری است که بشر در تاریخ اختراعات خود در تمام دوران‌ها برای تکامل، بهبود و تنوع‌اش کوشیده است.
قلم در دستان هنرمندان همان نقشی را ایفاء می‌کند که در دست عالمان و دانشمندان.
قلم، دوست تنهایی و رفیق شفیق تنهاترین انسان‌های روزگاران بوده و هست.
کیمیایی است قلم در کف انسان دُرست وَه چه باک است نوکِ این قلم کار دُرست
خدا به این قلم قسم خورده است، ما با آن خیانت نکنیم
به مناسبت روز قلم
کاظم حافظیان رضوی- کتابدار
14/04/1401
