مسائل صنفی از چالش‌برانگیزترین خواسته‌های حرفه‌مندان از انجمن علمی کتابداری و اطلاع‌رسانی ایران است. طی 6 دوره فعالیت انجمن (18سال)، پاسخ انجمن به درخواست‌های صنفی کتابداران همواره این بوده که انجمن یک نهاد علمی با مجوز وزارت علوم، تحقیقات و فناوری است و نه یک انجمن صنفی و بنابراین تنها در محدوده اساسنامه خود می‌تواند به مسائل صنفی بپردازد. بر اساس مادۀ 2 اساسنامه که هدف انجمن را گسترش، پیشبرد و ارتقای دانش کتابداری و اطلاع‌رسانی در کشور برشمرده است، باید توجه داشت که پیشبرد دانش در یک زمینه نمی‌تواند بدون توجه و نگاه به وضعیت «حاملان» آن و خدمات منتج از آن‌ها باشد. بنابراین بررسی وضعیت این حاملان شامل کتابداران، اساتید، دانشجویان و پژوهشگران حوزه و حتی یک لایه بالاتر ناشران و تأمین‌کنندگان نرم‌افزاری و تجهیزاتی و ارزیابی و پیشنهاد بهبود وضعیت آن‌ها، در زمرۀ اهداف انجمن قرار می‌گیرد. همچنین بر اساس بند 7 مادۀ 5 اساسنامه در خصوص وظایف انجمن که همکاری با سازمان‌های مسئول در طبقه‌بندی مشاغل و تدوین استانداردهای مورد نیاز در حوزۀ کتابداری و اطلاع‌رسانی است، پرداختن انجمن‌های علمی به مسائل صنفی، می‌تواند جزئی از وظایف انجمن‌های علمی باشد. انجمن بر اساس همین بندهای اساسنامه تا کنون و عمدتاً از دوره چهارم به بعد توانسته است مسائل شغلی حرفه‌مندان حوزه کتابداری و اطلاع‌رسانی را مطالعه نموده و بازخوردهای لازم را به مسئولان و سازمان‌های مربوط بدهد که از جمله آن‌ها می‌توان به واکنش دامنه‌دار انجمن به وزارت آموزش و پرورش در خصوص حذف پست کتابدار از مدارس کشور اشاره کرد. کمیته مطالعات صنفی انجمن کتابداری و اطلاع رسانی ایران، با تاکید بر اساسنامه انجمن خود را موظف به تعقیب مسایل صنفی حرفه مندان خوزه علوم اطلاعات از جمله کتابداران،‌آرشیویستها و متخصصان پایگاههای اطلاع رسانی و وبگاهها و مشاغل مرتبط با آنها می داند.